انواع تعارض در مذاکره تجاری - و نحوه اجتناب از آنها:مهد ی خلیلی

 انواع تضادهایی که در مذاکره تجاری با آن مواجه هستیم را می توان بر اساس نقش و رابطه ما با طرف مقابل دسته بندی کرد. با آماده شدن برای ویژگی های هر یک، ما در وهله اول موقعیت بهتری برای اجتناب از آنها خواهیم داشت.

تضاد در مذاکره تجاری رایج است، اما لزومی ندارد که اینطور باشد. اقداماتی وجود دارد که می توانیم برای جلوگیری از انواع خاصی از تعارضات و سوء تفاهم ها انجام دهیم.

اغلب، به تحلیل علل منحصر به فرد تعارض در موقعیت های خاص مذاکره کمک می کند. در اینجا، ما به سه نوع تضاد مکرر در مذاکرات تجاری نگاه می کنیم و توصیه هایی را در مورد چگونگی جلوگیری از شعله ور شدن آنها ارائه می دهیم.

1.        تعارض بین فرهنگی: مراقب باشید که کلیشه نکنید.

هنگام مذاکره با فردی با فرهنگ متفاوت، اغلب سعی می‌کنیم شیوه‌های فرهنگی را یاد بگیریم که به ما کمک می‌کند تا با توهین سازگار شویم یا از ایجاد توهین جلوگیری کنیم. با این حال، تمرکز بر تفاوت‌های فرهنگی خطری دارد: ممکن است به تفاوت‌های فرهنگی فرضی اهمیت زیادی بدهیم و در نتیجه طرف مقابل را بیش از حد ساده‌سازی یا کلیشه‌سازی کنیم. وقتی یک یا هر دو طرف در این تله بیفتند، سوء تفاهم و درگیری ممکن است ایجاد شود.

هنگام آماده شدن برای یک مذاکره بین المللی، تحقیقات پیشینه در مورد فرهنگ همتای شما مهم است، اما احتمالاً برای شما مهم تر است که او را به عنوان یک فرد بشناسید. تا جایی که می توانید در مورد حرفه، تجربه کاری، سازمان، تحصیلات، زمینه های تخصص، شخصیت و تجربه مذاکره طرف مقابل تحقیق کنید. برای خنثی کردن بیشتر کلیشه ها، قبل از شروع به کار، مدتی را به گپ زدن و آشنایی با یکدیگر اختصاص دهید.

علاوه بر این، در طول گفتگوها، برای کاهش استرس سر میز مذاکره، چه از طریق استراحت یا تمدید ضرب الاجل، تلاش کنید. به گفته مایکل موریس، استاد دانشگاه کلمبیا، استرس می تواند باعث شود که شما به جای تحلیل دقیق موقعیت، مطابق با انتظارات فرهنگی عمل کنید.

2.        درگیری با دوستان و خانواده: در مورد مسائل دشوار از قبل بحث کنید

مذاکرات تجاری بین دوستان و اعضای خانواده می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی، روابط آسیب‌دیده، یا به‌سادگی معامله‌های غیرعادی شود. در واقع، خرد متعارف ما را از معامله با افراد نزدیکمان برحذر می دارد. با این حال، گاهی اوقات شرایط یا فرصت‌ها، مذاکره با یکی از اقوام یا دوستان خوب را غیرقابل مقاومت یا اجتناب‌ناپذیر می‌کند.

استادان دانشکده حقوق هاروارد Frank E.A. ساندر و رابرت سی. بوردون هشدار می‌دهند که علیرغم پایه محکم اعتماد و تفاهمشان، دوستان و اقوام در حال مذاکره به جای مقابله با آن، تمایل به اجتناب از درگیری دارند. این یک مشکل است، زیرا تاریخ گذشته آنها ممکن است شامل احساسات حل نشده باشد که در طول مذاکره شعله ور می شوند و به مدیریت تعارض نیاز دارند.

ساندر و بوردون با مذاکره با یکدیگر اعضای خانواده را تشویق می کنند تا مشکلاتی را که ممکن است پیش از شروع کار پیش بیاید در نظر گرفته و تجزیه و تحلیل کنند. برای جلوگیری از این و سایر انواع تضاد در مذاکره، آنها به شما توصیه می کنند که برای توافق بر سر هنجارها، استانداردها، اصول و فرآیندهایی که تعاملات شما را هدایت می کنند، وقت بگذارید.

علاوه بر این، اگر مذاکرات تجاری با دوستان و اقوام تهدید به مشاجره شود، ممکن است برای کمک به حل و فصل علل تعارض، با یک شخص ثالث بی طرف مانند یک میانجی، درمانگر خانواده، دوست مورد اعتماد یا متخصص مشورت کنید. .

3.        تعارض در محل کار: فرضیات خود را آزمایش کنید و نقش مفیدی را انتخاب کنید

در محل کار، تعارض بین همکاران می تواند بهره وری و برنامه احتیاط حفظ کارکنان در مورد مدیر عامل مذاکره سوزان هاکلی را مختل کند.

چگونه می توانید از بروز درگیری با همکاران در وهله اول جلوگیری کنید؟ شما ممکن است با بررسی اینکه آیا بخش یا سازمان شما به جای تنبیه از بازخورد سازنده استقبال می کند، شروع کنید. آیا طرح مسائل خاردار مشکل است؟ وقتی نوبت به مدیریت تضاد در محل کار می‌رسد، آیا دستورالعمل‌ها و ساختارهای روشنی وجود دارد که به افراد کمک کند تا در مورد مسائل حساس با احترام صحبت کنند؟

کارمندان باید در مورد نحوه ارائه بازخورد خوب راهنمایی شوند تا بتوانند نگرانی های خود را به شیوه ای مثبت بیان کنند نه اینکه به آنها اجازه دهند خورش بخورند. افرادی که بازخورد خوبی می‌دهند، سؤال می‌پرسند، مثبت می‌مانند، احساس می‌کنند که موقعیت به آنها می‌دهد و جزئیاتی را بیان می‌کنند. آنها در صورت لزوم قدردانی می کنند و پیشنهاداتی برای بهبود روابط کاری ارائه می دهند.

ویلیام اوری در کتاب خود به نام «سوی سوم: چرا می‌جنگیم و چگونه می‌توانیم توقف کنیم» (پنگوئن، 2000)، راه‌های مختلفی را توضیح می‌دهد که همکاران می‌توانند به پیشگیری، حل و فصل و شامل انواع مختلف درگیری کمک کنند. اینها شامل بر عهده گرفتن نقش های تامین کننده، معلم، پل ساز، میانجی، داور، تساوی دهنده، شفا دهنده، شاهد، داور، یا حافظ صلح است. هاکلی توصیه می کند نقشی را انتخاب کنید که برای شما معتبر و مناسب باشد، مانند وارد شدن برای میانجیگری در اختلاف بین اعضای تیم یا آموزش دیگران در مورد سبک های تعارض و تکنیک های حل تعارض.

@خوشحال می‌شم به دیدن پست کمک_کنید چون ممکنه برای کسی انگیزه ایجاد کنه